این عارضه به دلیل تکامل غیر عادی مفصل اتصال دهنده استخوان ران به لگن به وجود می آید و ممکن است باعث دررفتگی ناقص و یا حتی کامل سر استخوان ران از لگن در سگ های جوان، و در ادامه تخریب مفصل و عوارض شدیدتر در سگ های مسن تر شود. فاکتورهای متعددی می توانند در ایجاد این بیماری نقش داشته باشند که از این میان می توان به فاکتورهای وراثتی و نیز فاکتورهای محیطی اشاره کرد.
به هر حال، فاکتورهای ژنتیکی، نقش اولیه و مهمتری را ایفا می کنند و عوامل محیطی، مانند رشد سریع حیوان و وزن گیری با سرعت بالا به دلیل دریافت غذای زیاد، در شکل گیری چنین مفصل معیوبی موثر خواهند بود. همچنین التهاب های مفصلی به همراه عفونت مایع مفصلی که در بسیاری موارد، متعاقب ضربه های خفیف اما مداوم به مفصل ایجاد می شوند، ممکن است از عوامل به وجود آورنده چنین عارضه ای باشند. از مهمترین علل درد حیوان که باعث می شود حیوان تمایل و توان فعالیت بدنی زیاد را نداشته باشد، کشیدگی رشته های فیبروز کپسول مفصلی، در نتیجه دررفتگی ناقص مفصلی است که مسلماً باعث ایجاد درد شدید و متعاقب آن لنگش حیوان خواهد شد
درباره این سایت